در فانزی بیشتر بخوانید: https://funzi.co/plus/bowling-rules/
لین (lane)
لین یا مسیر پرتاپ، سطح صافی است که توپ بازی بولینگ روی آن حرکت میکند و پین ها در انتهای آن قرار دارند. در دو طرف این سطح که حدودا ۱۸ متر طول و ۱ متر عرض دارد و معمولا از چوب ساخته میشود، قسمت هایی وجود دارد که آن ها را گاتر مینامند. اگر توپی که پرتاپ شده به این قسمت ها برود از کنار پین ها عبور میکند و امتیازی را نصیب بازیکن نمیکند.
اپروچ یا محوطهی ایستادن
این محوطه که ابعاد زمین آن حدودا ۴٫۵ متر است جایی است که در آن شما توپ خود را انتخاب و آن را پرتاپ میکنید. محوطه اپروچ که سطحی متفاوت با سطح لین دارد و برخلاف آن دارای سطحی روغن کاری شده و لیز نیست، تا “خط خطا” ادامه دارد. این خط سیاه رنگ جایی است که لین از محوطه اپروچ جدا میشود و بازیکن هنگام پرتاپ توپ باید به خوبی مراقب باشد تا پایش از این خط عبور نکند چون هم بسیار لیز است و هم عبور از آن در قوانین بولینگ خطا محسوب میشود.
پین ها
در انتهای هر لین ۱۰ پین یا میله وجود دارد که در چهار ردیف چیده میشوند که در ردیف اول یک پین، در ردیف دوم دو پین، در ردیف سوم سه و در ردیف چهارم هم چهار پین قرار میگیرند. این پین ها که باید وزنی حدودا ۱٫۴ کیلوگرمی و قدی حدودا ۴۰ سانتی داشته باشند معمولا از چوب افرا ساخته میشوند و از ۱ تا ۱۰ شماره گذاری میشوند.
توپ بازی بولینگ
در قوانین بولینگ گفته شده که توپ این بازی باید حدودا وزنی بین ۴٫۵ تا ۷ کیلوگرم داشته باشد و محیط آن هم نباید از ۷۰ سانتی متر بیشتر باشد. توپ بولینگ باید تو پر باشد و دو یا سه حفره هم برای انگشتان دست داشته باشد. اکثر بازیکنان حرفهای بولینگ از توپ دارای سه سوراخ استفاده میکنند.
کفش بولینگ
به دلیل ویژگی های بازی بولینگ و همینطور جلوگیری از آسیب دیدن زمین بازی، باید کفش هایی مخصوص بولینگ پوشید و پوشیدن کفش های معمولی در قوانین بولینگ ، مجاز نیست. بازیکن باید با توجه به راست دست یا چپ دست بودن خودش کفش هایی انتخاب کند که کف یکی از آنها لیز تر باشد و کف کفش دیگر خاصیت ترمزی داشته باشد، که معمولا کفش لیز تر از چرم یا وینیل و کفش سخت تر از پلاستیک ساخته میشوند.